پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

فساد امروز در جامعه ما یکی از مشکلات محوری است. در این که این فساد چه شکل و شمایلی دارد، سیستماتیک است یا یک اژدهای هفت سر. نظرات مختلفی وجود دارد اما فرشاد مومنی نگاهی متفاوت به آن دارد و سخنانش یک نگرانی جدی را نمایان می کند ... آیا کسی به فکر هست؟

«با وجود اینکه ما نزدیک به ۱۰۰۰ میلیارد دلار در دهه ۹۰ هزینه کردیم برآیند رشد اقتصادی در دهه گذشته نزدیک به صفر بوده است. در این دهه ما با سقوط انگیزه‌های تولیدی برای سرمایه‌گذاری مواجه هستیم و در حالی که بیش از ۱۰۰۰ میلیارددلار در یک دهه به اقتصاد کشور تزریق شده، اما اندازه تغییر شاغل در جامعه متناسب با این رقم نیست.در این دهه بی‌سابقه‌ترین امواج تورمی و بی‌سابقه‌ترین تزلزل و بی‌ثباتی اقتصادی از کانال بی‌سابقه‌ترین کاهش ارزش پول ملی را تجربه کرده‌ایم». جملات ذکر شده سخنان دکتر فرشاد مومنی اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد است.

استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی اظهار داشت: فاجعه‌آمیزترین و البته گویاترین داده مطرح شده در گزارش مجمع جهانی اقتصاد مربوط به رتبه ایران در تنظیم‌گری مالی و کنترل رفتار‌های پرفساد و نابرابرساز بانک‌ها و بویژه بانک‌های خصوصی است که رتبه آخر جهان را در میان کل کشور‌های مورد بررسی دارد، این مسئله کوچکی نیست و نیازمند گفت‌وگوی ملی است.

رئیس موسسه دین و اقتصاد با بیان برخی اولویت های مهم در حوزه سیاستگذاری کشور گفت: باید از نگاه فقرا به مسائلی نظیر حمل و نقل و مسکن نگریسته شود و هرگز نباید اسیر فریادها و فضاسازی جریاناتی شد که می خواهند نگاه رانتی و ترحمی به فقر را نهادینه کنند.

قرارداد با چین باید از مجادله‌های باندی و جناحی به مسأله ملی تبدیل شود.

استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: در دوران کرونا 2 تا 6 میلیون نفر از شاغلان شغل خود را از دست دادند.

اساس ماجرای پنهانکاری‌ها این است که دولت و حکومت را از هرگونه اصلاح جدی نسبت به ساختار هزینه‌های ارزی و ریالی غیرحساس می‌کند و این می‌تواند شاهرگ اقتصاد را از بیخ و بن نابود کند

مومنی رییس موسسه دین و اقتصاد اظهار داشت: اساس ماجرای پنهانکاری‌ها این است که دولت و حکومت را از هرگونه اصلاح جدی نسبت به ساختار هزینه‌های ارزی و ریالی غیرحساس می‌کند و این می‌تواند شاهرگ اقتصاد را از بیخ و بن نابود کند

استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی اظهار داشت: بر اساس محاسبات بنده و در چارچوب الگوی پیشنهادی توماس پیکتی، به استناد داده‌های سال 96، به ازای هر یک درصد تورم اضافه شده ناشی از این سیاست‌های تورم‌زا مانند افزایش قیمت بنزین، 15 هزار میلیارد تومان رانت به نفع صاحبان دارایی‌ها ایجاد می‌شود در حالیکه فشار آن به خانوارها و تولیدکنندگان تحمیل می‌شود. درحالیکه تبلیغات رسمی ادعا می‌کند که این سیاست‌ها به خاطر فقرا انجام می‌شود و این طنز تلخ موضوع سیاست‌های تورم‌زا است .

استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی اظهار داشت: بر اساس محاسبات بنده و در چارچوب الگوی پیشنهادی توماس پیکتی، به استناد داده‌های سال 96، به ازای هر یک درصد تورم اضافه شده ناشی از این سیاست‌های تورم‌زا مانند افزایش قیمت بنزین، 15 هزار میلیارد تومان رانت به نفع صاحبان دارایی‌ها ایجاد می‌شود در حالیکه فشار آن به خانوارها و تولیدکنندگان تحمیل می‌شود. درحالیکه تبلیغات رسمی ادعا می‌کند که این سیاست‌ها به خاطر فقرا انجام می‌شود و این طنز تلخ موضوع سیاست‌های تورم‌زا است .

استاد دانشگاه علامه اظهار داشت: در 6 ماهه نخست سال 97 دلارهای دولتی و ریال‌های سوبسیدی اعطا شده به صنعت خودروسازی با هیچ رشته فعالیتی قابل مقایسه نیست، با این وجود پرسش این است که این ماجرای رانتی قیمت‌ها از تولید تا بازار چیست؟ که این موضوع نه با مصالح جاری توسعه ملی سازگاری دارد و نه نسبتی با بایسته‌های ارتقای توان مقاومت در برابر تحریم‌های ظالمانه.

فرشاد مومنی اظهار داشت: موثرترین راه نجاتی که ما می‌توانیم به مسئولین کشور هدیه دهیم این است که بیایند و ارزیابی آسیب‌شناختی از جهت‌گیری سیاستی بر محور نسبت آن جهت‌گیری با موضوع عدالت اجتماعی و نابرابری‌های ناموجه داشته باشند و یک گفت‌وگوی ملی تشکیل شود تا همه به سهم خود تلاش کنند تا موضوع عدالت اجتماعی به صورت یک مطالبه توسعه‌گرا و دینی در صدر مطالبات قرار بگیرد.

اقتصاد کشور این روزها در شرایط سختی به‌سر می‌برد و انبوهی از مشکلات بر سر مردم آوار شده است؛ فرشاد مومنی گفت:اصلاح نظام مالیات‌گیری را که الان علیه تولیدکنندگان و به نفع غیر‌مولدها است، مطالبه نمی‌کنند، اما به اسم عدالت اجرای سیاست‌های تورم‌زا را مطالبه می‌کنند.وی اظهار داشت، مهم‌ترین و فوری‌ترین کار برای برون‌رفت از این شرایط سخت توانمندسازی دولت یا ساختار کلی قدرت است که نقطه آغازین آن ارتقای بنیه اندیشه‌ای نظام تصمیم‌گیری است.

اخیراً مطرح می‌شود که کشف قیمت تنها از طریق بازار صورت می گیرد اما نمی‌گویند که این بازار چگونه بازاری است؟ اقتصاددانان بزرگ توسعه مانند آمارتیاسن و داگلاس نورث بحث می‌کند که در غیاب و ضعف نهادهای پشتیبان بازار، اجازه عملکرد به نیروهای بازار در واقع تن دادن به قانون جنگل است

مومنی اظهار داشت: چرا نمی‌گویند در این شرایط بحرانی کشور مالیات سنگین برای ثروت‌ها گرفته شود؟ چرا سهم تحولات مربوط به رشد مالیات‌گیری از ثروت تقریباً یک هفتم تحولات مربوط به مالیات‌گیری از بنگاه‌های کوچک و متوسط است؟

مومنی اظهار داشت: الان برخی‌ها اظهار نگرانی می‌کنند که اگر ما به FATF بپیوندیم در واقع راه دور زدن تحریم‌ها بسته خواهد شد، اما سوال این است چرا ما شیوه انفعالی را دنبال می‌کنیم که همزاد قطعی آن فساد گسترده است.وی با اشاره به نقش شفافیت در شرایط کنونی گفت: عدم شفافیت علاوه‌بر اینکه انگیزه مشارکت فعال مردم در موضوع تحریم‌ها را کاهش می‌دهد، ظرفیت‌های بزرگ مشروعیت زدایی را هم فعال می‌کند، بنده از آقای رییس جمهور تقاضا دارم آن تعهدی که در سال جاری چندین بار تکرار کردند مبنی بر شفافیت ارز تخصیصی را در عمل جدی بگیرند، چرا انتشار لیست دریافت کنندگان ارز با اختلال روبه‌رو است؟

مومنی اظهار داشت: صادرکنندگان باید همه آنچه را صادر کرده‌اند را به کشور وارد کنند در غیر این صورت باید تنبیه‌های سختی در نظر گرفت و شدت این تنبیه‌ها در شرایطی که کشور زیر فشارهای ناجوانمردانه بازگشت تحریم‌ها است اهمیت بیشتری می‌یابد. بنابراین ما صمیمانه و مشفقانه به مسئولین کشور بگوییم صادراتی که دلارهای آن به کشور باز نمی‌گردد جز تشدید محرومیت‌های مردم، فلاکت و اشتغال‌زدایی از کشور چیز دیگری نیست و باید به آن بصورت یک امر خائنانه نگاه کرد نه اینکه جایزه داد و منزلت غیرمتعارف تعریف کرد.

فرشاد مومنی در کنفرانس خبری با موضوع تبیین ابعاد راهگشای نامه دوم اقتصاد‌دانان که در موسسه دین و اقتصاد برگزار شد، در مورد اهداف انتشار این نامه گفت: هدف اساسی ما این بود که در نبود جامعه مدنی قوی و عدم نظارت کافی از سوی نهادهای مربوطه این آگاهی در مورد تحول ایجاد شده در مناسبات رانتی را بدهیم به طوری که سهم رانت ایجاد شده از افزایش نرخ ارز از سهم رانت مربوط به خام‌فروشی منابع بیشتر شده است و همه عوارض این مناسبات تا به مرحله بلوغ و تثبیت نرسیده باید شناسایی و سازوکارهای اصولی و توسعه‌گرا برای برخورد با آنها صورت بگیرد.وی نسبت به صفر رسیدن تحمل مردم هشدار داد و افزود: ایجاد اضطراب در مردم و فربه کردن مفت‌خوران صبر مردم را به صفر رسانده است که هشداری است نسبت به تجربه کردن شرایط بحرانی در کشور.

رییس موسسه دین و اقتصاد تاکید کرد: در سال ۹۶ نزدیک به ۷۴ درصد اضافه تولید و اضافه واردات مصرف نشد و مردمی که قادر به خرید کالا با ارز ۳۵۰۰ تومانی نیستند، یعنی گستره فقر و نابرابری ناموجه و اگر سهل‌انگاری دلالان و مفت‌خواران ادامه داشته باشد، باید شاهد فاجعه انسانی در سال ۹۷ و ۹۸ باشیم که این مسئله اصلا شوخی‌‌بردار نیست.